شعر من شعر "من" است
شعر "ما" گلوله است
که از مارپیچ سپید طناب
قطره قطره صندلی را سیاه می کند.
شعر تو حضور "تو" ست
شعر "ما" دوگانگی ست
هم در فضا هم در زمان...
تو درپی روزمرگی
من عاشق بیگانگی.
شعر "ما" بیهوده است
مبهم و گنگ و بی صدا
نه واژه ای نه تابشی
تکرار خشک چند نگاه.
برچسب : نویسنده : enaghuus2 بازدید : 249